Profesor nadzwyczajny w Katedrze Teorii i Antropologii Filmu. Doktorat (pod kierunkiem prof. Alicji Helman) z zakresu francuskiej teorii filmu (Poza rzeczywistością. Spór o wrażenie realności w historii francuskiej myśli filmowej). Stopień doktora habilitowanego uzyskała w oparciu o rozprawę, będącą pierwszą w Polsce i na świecie monografią naukową twórczości reżyserskiej Nikity Michałkowa (Harmonia świata. Twórczość filmowa Nikity Michałkowa).
Laureatka nagrody na międzynarodowym konkursie im. Filippo Sacchi, organizowanym przez Sindacato Nazionale Giornalisti Cinematografici Italiani w Rzymie. Laureatka kilku edycji konkursu Towarzystwa Asystentów UJ na najlepsze publikacje naukowe; stypendystka Funduszu im. Adama Krzyżanowskiego oraz Rektorskiego Funduszu Stypendialnego.
W Instytucie Sztuk Audiowizualnych pełniła przez wiele lat funkcję kierownika studiów wieczorowych, a następnie zaocznych. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami oraz Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, a także Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
W swoim dorobku posiada publikacje z zakresu teorii filmu (zwłaszcza francuskiej teorii psychoanalitycznej i teorii widza filmowego) oraz analizy i historii filmu, recenzje i analizy spektakli teatralnych, a także tłumaczenia z języka francuskiego (m.in. jednego z klasycznych w teorii kina tekstów Rolanda Barthesa, Wychodząc z kina). W ostatnich latach jej zainteresowania badawcze mają charakter w znacznej mierze interdyscyplinarny, sytuując się na pograniczu filmu, teatru i muzyki (m.in. związki filmu i teatru, rola muzyki w teatrze i filmie), a także serialu telewizyjnego. Interesuje się kulturą francuską.
Książki
- Poza rzeczywistością. Spór o wrażenie realności w historii francuskiej myśli filmowej, Kraków 2002.
- Harmonia świata. Twórczość filmowa Nikity Michałkowa, Kraków 2009.
Artykuły
- Kino w zwierciadle psychoanalityka. Lacanowska „faza lustra" jako fundament wrażenia realności w kinie, „Estetyka i Krytyka" 2001, nr 1.
- Obrazy twórcze, obrazy (nie)pamięci... O fascynacji obrazem filmowym, „Kwartalnik Filmowy” 2008, nr 64.
- O wrażeniu nieistnienia kina. Koncepcja kina mentalnego na przykładzie wybranych wątków z teorii filmu [w:] Kino, którego nie ma, pod red. P. Zwierzchowskiego, D. Wierskiego, Bydgoszcz 2013.
- Geniusze i kabotyni. Mit artysty w „Z biegiem lat, z biegiem dni Andrzeja Wajdy” [w:] Między autentycznością a udawaniem: postawy twórcze w kulturze współczesnej, pod red. A. Kawalec, W. Daszkiewicza, Lublin 2013.
- Ciągle taki mi się snuje dramat… Od "Wesela" Wyspiańskiego do "Wesela" Wajdy [w:] Od Mickiewicza do Masłowskiej. Adaptacje filmowe literatury polskiej, pod red. T. Lubelskiego, Kraków 2014.
- W przestworzach muzyki, czyli o przekraczaniu granic. Twórczość teatralna Piotra Salabera [w:] Czasy-Muzyka-Twórcy na Pomorzu i Kujawach, pod red. M. Zielińskiego, Bydgoszcz 2014.
- O wyższości Rancza nad Małyszem? Fenomen serialu Wojciecha Adamczyka i jego recepcja w prasie i Internecie [w:] Polskie seriale telewizyjne, pod red. P. Zwierzchowskiego, B. Gizy, J. Batesa, K. Kosińskiej, Bydgoszcz 2014.
- Teoretyk filmu w świecie ruchomych obrazów. „Que reste-t-il du cinéma” Jacquesa Aumonta [w :] Film, telewizja i sztuki wizualne w dobie nowych mediów, pod red. M. Marczak, Olsztyn 2014.
- “Reward comes, when you are not there”. The image of Catholicism and Buddhism in the TV series « Siła wyższa » [Higher Power] by Wojciech Adamczyk, «Studia Religiologica » 2018, t. 51, nr 2.
- "Dziady" jako Mac Guffin. Spektakl Kazimierza Dejmka z perspektywy aktorów w filmie Marka Drążewskiego "Dziady" [w:] Rok 1968 - kultura, sztuka, polityka, pod red. P. Zwierzchowskiego, D. Mazur, J. Szczutkowskiej, Bydgoszcz 2019.
- Zdalne kino. Samotność widza wobec zmysłowego charakteru recepcji filmu, „Kwartalnik Filmowy” 2020, nr 111.